صدراصدرا، تا این لحظه: 20 سال و 5 ماه و 27 روز سن داره

◕‿◕ صدرا پسر نابغه من ◕‿◕...

روز 20 مهر روز بزرگداشت حافظ

1390/7/20 13:47
نویسنده : پریسا
1,138 بازدید
اشتراک گذاری

به‌ مناسبت 20 مهر، روز بزرگداشت حافظ
امروز، حافظ یکی از مفاخر ماست، خیابانها، مکانها، ساختمانها و تالارهایمان به نام اوست، دیوانش از جمله پرفروش ترین کتابها در ایران است.اسم صهبا خانومی را هم حافظ به ما هدیه داده است درست زمانی که فهمیدیم قراره به جمع سه نفری ما بیاید برای انتخاب اسمش قشنگش گذری به حافظ زدیم و چندین بار حافظ این نام زیبا را به ما پیشنهاد داد. 
صدرا هم خیلی به حافظ علاقه داره بعضی اوقات مخصوصا از زمانی که دیگر خواندنش بهتر شده در اوقات بیکاری دیوان حافظ را از کتابخانه برمی داره و با آن صدای زیبایش شروع به خواندن می کنه.
 
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد ** شعری بخوان که با او رطل گران توان زد

حافظ، از افتخارات شعر و ادب و جامعه پارسی و ایرانی است. او ده ها جلد مثنوی و دیوان و قصاید ندارد! او صدها هزار بیت غزل و شعر ندارد! حافظ تنها یک دیوان غزل دارد. غزل هایی زیبا، زمینی و ماندگار!



 دلا دیدی كه آن فرزانه فرزند                  چه دید اندر خم این طاق رنگین؟

به جای لوح سیمین در كنارش                فلك بر سر نهادش لوح سیمین

 
او رگ خواب ایرانی را خوب می داند. عشق و یار و باده و رند و... . صحبت او از رند خود داستانی است. حافظ نه جامعه شناس و روشنفکر که روایتگر خوب زمان خویش است! در کنار عشق و یار و خمار، او روایتگر دورویی ها، نفاق، کاستی ها و انحرافات جامعه زمان خویش است. به قول یک بزرگ، او نه یک انسان کامل که کاملا انسان است.



به هر روی امروز، حافظ یکی از مفاخر ماست، خیابانها، مکانها، ساختمانها و تالارهایمان به نام اوست، دیوانش از جمله پرفروش ترین کتابها در ایران است، فال حافظ و تفال به دیوان او، هنجاری پذیرفته شده میان ما، اشعارش دل نواز و زیبا و متن زیبای ترانه ها و آهنگ های ماست! حافظ زنده است تا ایرانی زنده است. 
 
سال​ها دفتر ما در گرو صهبا بود          رونق میکده از درس و دعای ما بود
نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان     هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود
 
پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی

نظرات (1)

marzi
6 آبان 90 19:07
از همه جا گفتید جز از اینکه چرا20 مهر به نام حافظ نام گذاری شده؟


در سال 1375 بود که ایده نامگذاری روزی به نام سعدی و روزی به نام حافظ ، شاعران بزرگ ایران و شیراز به ذهنم رسید. آن را در انجمن ادبی یاران یکشنبه مطرح کردم و با بزرگانی چون شادروان دکتر زرین‌کوب، استاد بهاءالدین خرمشاهی و برخی دیگران از استادان در میان گذاشتم. همگی متفق القول از این طرح استقبال کردند و در نهایت اول اردیبهشت ماه به عنوان یادروز سعدی و 20 مهرماه به عنوان یادروز حافظ انتخاب شد.
اما چرا بیستم مهرماه؟ 20 عددی است که در یاد می‌ماند، هم‌چنین می‌تواند به گونه‌ای یک ارزشگذاری برای شعر حافظ هم تلقی شود. ضمن انکه در روز بیستم مهرماه زمان قابل توجهی از آغاز به کار مدارس و دانشگاه‌ها نیز گذشته است و ذهن مردم مشغول شروع سال تحصیلی و مشکلات و دغدغه‌های آن نیست.

پس از رايزني نهایی با تعدادي از ادبا دربارة روزهاي اول ارديبهشت ماه و 20 مهرماه براي بزرگداشت سعدي و حافظ در اردیبهشت سال 1376، اين خبر اعلام شد. پيش از آن هيچ روزي در ايران به عنوان يك روز فرهنگي و به نام شاعر يا نويسنده‌اي نامگذاري نشده بود اما اين روزها هنوز جنبه رسمي نداشتند. به همين دليل هنگامي كه در بيستم مهرماه سال 1376 براي نخستين بار مراسم بزرگداشت روز حافظ برگزار شد، اين واقعه بيشتر جنبه استاني داشت و مخالفت‌هايي نيز با آن صورت گرفت، اما با همكاري مسؤولان فرصت مناسبي به دست آمد تا بنياد فارس‌شناسي که در آن زمان به عنوان عضو هیات موسس و مدیر آن مشغول به فعالیت بودم، پيشنهاد خود را درباره ثبت رسمي يادروزهاي سعدي و حافظ در تقويم كشور به شوراي فرهنگ عمومي ارائه كند.

به نقل از كوروش كمالي سروستاني پيشنهاد دهنده و عضو هيأت مؤسس و هيأت مديره بنياد فارس شناسي در سال 1372 است.

http://farsshenakht.blogfa.com/8907.aspx